GeenKwats daagde de studenten van Journalistiek en Commercieel Schrijven bij Zuyd Hogeschool uit om een column in te sturen. Chi Kay Liang (26) trapt de reeks af.
Wie het over een land met zuivere lucht heeft, zal niet snel over China beginnen. Toch was deze gigantische staat ooit een van de schoonste landen ter wereld. Een lange tijd waren er nergens auto’s of fabrieken te bekennen. Hier kwam langzamerhand verandering in, mede door de opkomst van de zware industrie. Dat het land de afgelopen decennia van een economische spurt kon genieten, is niemand ontgaan. Dit was goed voor de portemonnee van veel Chinezen, maar helaas slecht voor hun gezondheid. En wat heb je aan geld als je niet de gezondheid hebt om ervan te kunnen genieten?
Door Chi Kay Liang
De media zijn de afgelopen jaren niet bescheiden geweest met het vermelden van de luchtvervuiling in China. Chinezen dragen massaal mondkapjes, kopen luchtreinigers of blijven thuis om hoestbuien te vermijden. Gelukkig zag het land de ernst ervan in en nam milieumaatregelen. Sinds 2018 verschenen veel artikelen over de positieve resultaten hiervan. Zo waren de klimaatdoelen voor 2020 volgens de Chinese president al in 2018 gerealiseerd. Je zou denken dat dit de kracht is van een dictatoriaal land. Maar in feite beweert hij dit om inwoners gerust te stellen; een zogenaamde ‘witte leugen’.
Je ziet dit nu bijvoorbeeld terug in het doorgeven van informatie over het coronavirus. De gemeente van Wuhan wist rond kerst 2019 al dat het coronavirus heerste. Terwijl het nieuws pas op 7 januari 2020 bekend gemaakt werd door de WHO. Chinese politici probeerden dit nieuws te onderdrukken onder het mom van ‘nepnieuws’. Mede daardoor zorgde Wuhan voor ernstige internationale gevolgen en heeft het coronavirus al duizenden levens gekost.
"Bewoners worden keer op keer teleurgesteld met de resultaten als ze zich netjes aan de regels houden."
De Chinese bevolking heeft inmiddels kennisgemaakt met de nieuwe milieumaatregelen. Mijn tante Qing Hu die in het zuidelijke Guangzhou woont, moet verplicht afval scheiden in vier aparte containers. Ze sjouwt elke dag haar vuilnis vanaf de twintigste verdieping naar beneden. Een tijdje dacht ze goed bezig te zijn, het leek de moeite waard. Totdat ze erachter kwam dat ze voor spek en bonen bezig was geweest. Met haar eigen ogen zag ze dat al het gescheiden afval in één vuilniswagen werd geladen. Haar buurman beweert dat hij zijn afval allang niet meer scheidt, omdat de regel een grote schijn is.
In de praktijk zal de overheid niet nagaan of iedereen zich netjes aan de regels houdt, omdat de centen zwaarder wegen dan het milieu. Dit is nog maar één van de gevallen waarin Chinese inwoners verplichtingen hebben die nergens toe leiden. Bewoners worden keer op keer teleurgesteld met de resultaten als ze zich netjes aan de regels houden. Waarom zouden ze dan?
"Zodra je het land met het vliegtuig nadert, zie je de lucht geleidelijk van blauw naar grijs veranderen. En elk jaar wordt dit erger."
De milieumaatregelen in China zijn zo slecht nog niet, maar het land heeft last van machtsafstand. Het bevel wordt door de president gegeven, waarna de provincies de zaakjes moeten oplossen. Ondertussen moet er van de president ook gedacht worden aan de groei van de economie, waardoor provinciale overheden milieuregels niet hanteren. De enige optie is dan om ‘verplichte’ regeltjes in te voeren, zodat ze kunnen zeggen dat eraan gewerkt wordt. Maar omdat de regeltjes in praktijk niet gecontroleerd worden, zijn de inwoners uiteindelijk de dupe van mislukte milieumaatregelen.
Aan de lucht in China is in ieder geval niet te merken dat er iets gedaan is tegen luchtvervuiling. Zodra je het land met het vliegtuig nadert, zie je de lucht geleidelijk van blauw naar grijs veranderen. En elk jaar wordt dit erger. Daarom moeten de Chinezen hun zuurverdiende geld investeren in hun eigen gezondheid. Luchtreinigers zijn duur en ziekenhuiskosten voor longaandoeningen worden niet vergoed. Voor nu kunnen Chinese inwoners alleen maar hopen op milieumaatregelen die effectief zijn.
Chi Kay Liang (26) is student bij Zuyd Hogeschool. Haar motto luidt: “Wat nu niet opgelost kan worden, kan na het eten opgelost worden.”