Een vrouwenmaand bij GeenKwats, daar moest ik even over nadenken toen een tweetal redacteuren het idee pitchte. Waarom zei ik niet meteen ja?
GeenKwats heeft wel vaker themamaanden gehad, bijvoorbeeld in verkiezingstijd. Maar deze oktober staat helemaal in het teken van de vrouw en haar strijd voor emancipatie. Toen ik het idee voor het eerst hoorde, kreeg ik kortsluiting. Ik stelde vragen als ‘is de keuze voor een vrouwenmaand geen politiek statement?’, ‘is het wel journalistiek verantwoord?’ en ‘kunnen we wel balans garanderen tussen stukken voor en tegen feminisme?’. In mijn hoofd speelden zelfs vragen die ik niet hardop durfde uit te spreken, zoals ‘moeten we dan ook een mannenmaand hebben?’.
Het resultaat: ik stelde allerlei voorwaarden aan de vrouwenmaand. Er moest een mix zijn van verschillende visies en er mochten niet alleen vrouwelijke auteurs zijn. Op die manier probeerde ik ervoor te zorgen dat GeenKwats niet bevooroordeeld lijkt, iets dat we heel belangrijk vinden in de redactie.
"Blijkbaar maak ik deel uit van het probleem. Erger zelfs; ik zie of begrijp het probleem nauwelijks."
Maar waarom was ik zo voorzichtig? Waarom stelde ik die voorwaarden? Het enige antwoord dat ik kon bedenken, na er een tijdje over nagedacht te hebben, is: omdat ik een man ben. Blijkbaar maak ik deel uit van het probleem. Erger zelfs; ik zie of begrijp het probleem nauwelijks. En daar ben ik niet alleen in. Het is maar goed dat er vrouwen zijn, zoals de redacteuren bij GeenKwats, die hun poot stijf houden.