Speciaal voor de Vrouwenmaand van GeenKwats dook ik in de vrouwenliteratuur. Ik koos voor Woman van Lucy Woesthoff, omdat de titel geen twijfel over het onderwerp deed bestaan.
Het boek belooft een ode aan vrouwen te zijn, waarin Lucy haar levenspad deelt. De naam ‘Woesthoff’ triggerde me, want die bracht me terug naar 24 januari 2004. Ik was bij een vriendinnetje en we kregen te horen dat ‘Roos’ (Guusje Nederhorst) van Goede Tijden Slechte Tijden op 34-jarige leeftijd was overleden. Het maakte indruk op me. Vooral de dag daarna, toen haar man, Dinand Woesthoff (Kane), het nummer Dreamer uitbracht. Een ontroerend lied dat me nog steeds regelmatig uit het niets te binnen schiet.
"Ze wenst me licht, liefde en lessen toe. Much appreciated."
Ik was dan ook benieuwd naar het perspectief van Lucy, Dinands huidige vrouw. Vooral omdat ze zegt een innige band met Guusje te hebben, en ik was benieuwd naar het hoe. Ze heeft Guusje namelijk nooit gekend. Ze trapt af met: “A love letter to women everywhere. Those living, those passed, and those yet to be born.” Dit, gecombineerd met het fraaie design én de typische geur van een nieuw boek, maakt dat ze mijn aandacht heeft. Beleving is alles, tenslotte.
In haar voorwoord maak ik kennis met een vriendelijke, lieve vrouw. Ze wenst me licht, liefde en lessen toe. Much appreciated. Haar boek begint daarna met haar ontmoeting met Dinand, die destijds net weduwnaar was en vader van een zoontje van zes maanden. Ze legt uit hoe ze een diepe, liefdevolle vriendschap ontwikkelde met de overleden Guusje en dat dit boek een gevolg is van haar liefdevolle invloed.
"Ik kan me vinden in haar anekdotes over zaterdagavonden in het damestoilet van een club, waar kameraadschap heerst."
Vervolgens schrijft Lucy over haar liefde voor vrouwen aan de hand van een reeks gebeurtenissen in haar leven. Niet omdat ze op vrouwen valt, maar omdat ze hen prachtig, mysterieus en fascinerend vindt. Ik kan me vinden in haar anekdotes over zaterdagavonden in het damestoilet van een club, waar kameraadschap heerst, we tampons uitdelen en advies geven aan een verdrietige vreemde. Schuldig. Of het gevoel van ‘lieve en tedere sisterhood’ (haar woorden, die mij persoonlijk wel enigszins kriebels bezorgen) wanneer we vriendinnen vragen een appje te sturen als ze thuis zijn na een avondje stappen. Ook schuldig.
Naarmate ik vorder in het boek, gebeurt er waar ik voor vreesde: het gebruik van clichés en zweverigheid. Het proces van ouder worden komt aan bod, haar krachtige grootmoeder, en hoe ze leerde uit haar comfortzone te stappen. In rap tempo beland ik in een zeer beschouwend dagboek. En jawel: een spirituele reis naar Thailand kan daarin niet ontbreken. Hierin legt ze wederom de link met Guusje, wat enerzijds mooi is, maar anderzijds toch een nare bijsmaak krijgt wanneer je het boek in een commercieel daglicht plaatst. Op dit punt haakte ik af.
"Ik voel na het lezen van dit boek sympathie voor haar, maar het verhaal heeft geen blijvende indruk gemaakt."
Om een volledig beeld te vormen van het geheel las ik het boek uit, maar niet van harte. Wel waardeer ik haar om bepaalde quotes die ze gebruikt. Bijvoorbeeld voor het feit dat ze graag powervrouwen ziet die zachtaardig blijven (“stay stoft, it looks beautiful on you” – Nayirrah Waheed), een mening die ik volledig deel. Of voor het feit dat vrouwen zich onnodig enorm druk kunnen maken om meningen van anderen. Hierover citeert ze Olin Miller: “Je zou je waarschijnlijk een stuk minder druk maken om wat mensen van je denken als je wist hoe zelden ze dat deden”.
Al met al voel ik na het lezen van dit boek sympathie voor haar, maar het verhaal heeft geen blijvende indruk gemaakt. Het neigt naar een dagboek, waarbij ik zelf hoopte op situaties die zó herkenbaar zijn dat het gezellig en bevredigend (en bij voorkeur ook soms grappig) is om te lezen. Of juist dusdanig indrukwekkend, bizar of spraakmakend dat het een verhaal is dat je altijd bijblijft. De anekdotes in dit boek bungelen er ergens tussenin, waardoor ik ‘de connectie’ met het verhaal jammer genoeg niet helemaal voelde.
Eindoordeel:
🍌🍌