Je weet dat er weinig te juichen valt als je weer op dinsdagavond onder een dekentje kruipt met een kan thee, klaar voor de persconferentie. Een gevoel alsof je naar het songfestival gaat kijken bekruipt je.
In grote lijnen weet je al wat het gaat worden en toch hoop je stiekem op spektakel of een verrassing. De pret is er dan ook vaak al gauw af. Ik betrap me er meerdere malen dit jaar op dat mijn brein overgaat op stand-by modus bij de zin ‘dan geef ik nu het woord aan mijn collega Hugo de Jonge’.
Nog net kan ik mijn inmiddels afgekoelde theekop in bedwang houden als ik opveer bij het vragenrondje. "Meneer Rutte, in hoeverre wordt er ook rekening gehouden met de invloed van de beperkende maatregelen op onze mentale gezondheid?". Het dekentje wordt aan de kant geschoven en ik positioneer me op het puntje van de bank. Cijfers over toenemende psychische klachten onder jongeren, eenzaamheid onder ouderen, en hogere zelfmoordcijfers zullen inmiddels in Den Haag toch ook zijn doorgesijpeld, hoor ik mezelf denken.
"Niet alleen de IC’s mogen een bezoekje verwachten van een paar extraordinaire schoenen."
De onomstotelijke premier lijkt niet te schrikken van deze vraag. Er volgt een hoopgevend antwoord: “Uiteraard vinden wij de mentale gezondheid van de burger erg belangrijk”. Helaas is de rest van zijn relaas vooral gebaseerd op gebakken lucht. Ik mors alsnog mijn ijsthee over de bank. Meneer Rutte oogt zelfingenomen met het ingestudeerde diplomatieke antwoord en richt zich tot zijn volgende prooi die uit zijn politiek-correcte woordenbrij een strekking mag filteren.
Wat de opkikker van de week en een antwoord op prangende vragen had moeten zijn, loopt opnieuw uit op een anticlimax. De teleurstelling voelt als het verlies van ‘ons’ Nederlandse country-duo op het Europese zangfestijn: verslagen door een drag queen met een baard. Bij deze hoop ik dat het coronabeleid het aandachtsveld snel verbreed naar psychische gevolgen van de beperkende maatregelen. Niet alleen de IC’s mogen een bezoekje verwachten van een paar extraordinaire schoenen. Meneer de Jonge is van harte uitgenodigd een kijkje te nemen in de geestelijke gezondheidszorg. Daar waar wachtlijsten, structurele ondercapaciteit, eenzaamheid en psychisch lijden vaste kost zijn.