Erger je niet, verwonder je slechts. Die tip kreeg ik van een goede vriendin. Met als resultaat dat ik me nu de hele dag als een idioot loop te verwonderen. Over powervrouwen, bijvoorbeeld.
Het maakt dat ik mijn spinazietagliatelle van gisteren even opnieuw binnensmonds moet vermalen. Begrijp me niet verkeerd, ik snap het punt dat de powervrouw wil maken. Maar de powervrouwen van tegenwoordig doen te veel hun best ‘anders’ te zijn, met als resultaat dat ik bij het woord alleen nog maar de volgende associaties heb: Louboutins, topposities, #fitgirls met #cheatdays, een knappe vent en een jolige eeneiige tweeling. Of juist: zelfstandig, kinder- en partnerloos, oesterslurpend, koud en met grootheidswaan.
"Ik word liever overreden door een John Deere dan dat ik op een Tupperwareparty moet verschijnen."
Don’t get me wrong, sisters. Ik ben helemaal voor gelijkwaardigheid. Het is niet oké dat vrouwen minder betaald krijgen dan mannen voor hetzelfde werk, hoewel de echte kloof op de Nederlandse arbeidsmarkt die is in gewerkte uren, niet in loon. Stereotyperen doen we gelukkig al lang niet meer echt. Natuurlijk: mijn vriend heeft een beduidend beter ruimtelijk inzicht dan ik. Maar als het aankomt op een efficiënte inrichting van vaatwasser en kruidenkastje, is deze meid je man. Mijn vriend staat graag achter het fornuis, en als hij besluit te poetsen doet hij dat grondig, niet met mijn Franse slag. Ik word ondertussen liever overreden door een John Deere dan dat ik op een Tupperwareparty moet verschijnen of mijn eigen kerstkransje moet knutselen.
Maar gelijkwaardigheid wil niet zeggen dat mannen en vrouwen hetzelfde zijn. Er zijn overduidelijke verschillen tussen mannen en vrouwen, met reden. Laat dat gewoon lekker zo. Die biologische klok is er niet voor niets. Het is helemaal niet de bedoeling dat je als vrouw álles kunt. Onafhankelijk, huishouden, kindje, carrière, vriendinnen, me time, fileparkeren. Vooral dat laatste, hou op. Huil bij Grey’s Anatomy. Laat dat behaarde doucheputje aan je man over. Laat je door een kerel uit een brandend huis redden en wandel ‘s nachts niet alleen naar huis, als dat even kan.
"De vrouw heeft het woord ‘power’ niet nodig om een cruciale positie te hebben."
Ik erger me niet zozeer, maar verwonder me des te meer. Over de schreeuwerige drang van vrouwen om een schouderklopje te krijgen voor dingen die ze als vrouw ‘toch maar gewoon even doen hoor!’ Over de ‘pittige tante’ in First Dates die een man zoekt die haar aankan. Toch even dat statement maken en benadrukken dat ze zelfvoorzienend en assertief is (maar wel beledigd zodra hij de rekening wil delen). Dat is allemaal niks bijzonders, hoor. De vrouw heeft het woord ‘power’ niet nodig om een cruciale positie te hebben. Die hebben we sowieso al, intelligente, mooie, barende, dansende, zorgende dames van me. Tranquilo.