“Volgens mij krijg je nu meer te eten dan toen je nog geen vriendin had 😂😂😂😂😂”, stuurde een oud-collega afgelopen december. Bijgevoegd de foto op het einde van dit stuk. Gezien het aantal smileys lollig bedoeld, maar het is natuurlijk fat shaming - het stigmatiseren van mensen met overgewicht - in optima forma. Hoewel politiek correct Nederland waarschijnlijk op zijn achterste pootjes zou staan, was ik haar ontzettend dankbaar.
Ik schrok van de foto. Zelf zie je dat niet gebeuren. Ik geloof overigens niet dat mijn vriendin een aandeel had in mijn extra kilo’s, dat doe je echt zelf. Hoe dan ook had ik echt een dikke kop gekregen. Ik schreef ooit een betoog over overgewicht: dat het ongezond is en daarom onaantrekkelijk en asociaal. Onaantrekkelijk, omdat het vanuit een biologisch perspectief onverstandig is om op iemand te vallen die vanwege ziekte (of erger) niet voor jullie nageslacht kan zorgen. En als je gezondheidsproblemen hebt vanwege je overgewicht, betaalt de maatschappij de ziekenhuis- en medicijnkosten. Met mijn extra kilo’s deed ik nu zelf een Ferdje Grapperhaus en ging ik de "aso"-kant uit.
"Door mijn collega’s fat shaming zit ik nu niet alleen beter in mijn vel, ik ben ook al een stuk minder een Grapperhausje."
Tijd voor verandering dus. Met de kerst nam ik het er nog van, maar vanaf januari ging ik sporten en streng op mijn voeding letten. Zoals de meeste mensen met goede voornemens deed ik dat tot ongeveer februari. De sportschool ben ik gedisciplineerd blijven bezoeken, maar het strenge diëten – het diëten überhaupt – was er snel vanaf.
Mijn valkuil? In de sportschool weet ik aardig de weg, maar als het over voeding gaat heb ik eigenlijk geen idee. Je weet ongeveer wel wat goed voor je is en wat niet, maar wanneer is het te veel of te weinig? Afgelopen zomer besloot ik daarom hulp te zoeken, iets wat ik veel eerder had moeten doen. Een personal trainer maakte voor mij een voedingsplan en een bijpassend trainingsschema. Een investering die elke cent waard is. Ik zit nu halverwege het traject en ben al vijf kilo kwijt. Door mijn collega’s fat shaming zit ik nu niet alleen beter in mijn vel, ik ben ook al een stuk minder een Grapperhausje.
Comentarios