Het coronavirus teistert de wereld. De ogen zijn nu gericht op de doktoren, verplegers en ander zorgpersoneel. Hoe is het om in deze tijden in de zorg te werken? GeenKwats maakt deze week een serie waarin de Nederlandse zorghelden aan het woord zijn.
Corona raakt ook het werk in de gehandicaptenzorg. Mirna Ubaghs (24) is sinds 2017 werkzaam als ambulant begeleider in deze sector. “Mijn werk ziet er nu heel anders uit. We hebben minder contactmomenten met cliënten. Waar ik voorheen veel meer face-to-face contact had, beeldbel ik nu met hen. Sommige cliënten vonden dit in het begin moeilijk. Dat vond ik zelf ook. Maar ik merk dat we ons inmiddels al goed hebben aangepast. Ik ga bij sommige cliënten nog steeds langs, mits hij of zij geen klachten heeft. Cliënten in deze doelgroep hebben namelijk veel nabijheid nodig. Daarnaast hebben zij ook veel zorgen over de hele coronacrisis. Doordat hun dagelijkse structuur en veiligheid wegvalt, stijgt het stressniveau.”
"Cliënten in onze sector hebben het extra moeilijk om hun eigen grenzen te stellen."
“Ik zie in een korte tijd een toename van psychische klachten. Zo merkte ik dat een cliënt steeds meer alcohol ging nuttigen. Bij doorvragen, bleek dat de cliënten nu weinig daginvulling hadden. Hun dag- en nachtritme is verstoord. Voorheen kwamen wij frequent langs en werden zij gestimuleerd uit bed te komen en activiteiten te ondernemen.”
Het motiveren van de cliënten is lastiger via de telefoon. “Het is voor ons een hele kunst om bij mensen die niet of moeilijk overweg kunnen in de digitale wereld op de juiste manier door te vragen en hen telefonisch te ondersteunen.” Het blijft zoeken naar de beste werkwijze. “Deze manier van werken hebben we nooit geleerd. Cliënten in onze sector hebben het extra moeilijk om hun eigen grenzen te stellen. En bij de eerder genoemde cliënt denk ik soms: ‘ik hoop dat dit niet veel langer gaat duren’.”
"Ik maak me vooral zorgen over het psychisch welzijn van de cliënten."
Ubaghs is wel eens bang, maar niet alleen voor het virus. “Ik maak me vooral zorgen over het psychisch welzijn van de cliënten. Soms is het ook nodig om het hoofd leeg te maken, bijvoorbeeld door visualisatie-oefeningen. Echter via de telefoon is dat nu moeilijk en zijn we helaas gewezen op het praten. Laat goede communicatie nu net essentieel zijn bij deze doelgroep.”
De instelling waar Ubachs werkt gaat creatief om met de zorg voor de cliënten. “We proberen op allerlei manieren de cliënt zo goed mogelijk te ondersteunen, zoals wandelen met anderhalve meter afstand. Tevens zie ik dat er dagbesteding op locatie wordt georganiseerd. Een grote verandering in korte tijd, maar toch krijgen we dit met zijn allen voor elkaar. Ondanks de beperkingen.”