De bikinifoto van Linda de Mol zette auteur Anne aan het denken. Ze schreef een brief aan de presentatrice.
Door Anne van Dun
Beste Linda,
Vorige week kwam de nieuwe editie van de LINDA uit, met jou in bikini op de cover. Niks opvallends, want voor een vijftigplusser heb je een goed lichaam. Aan de hand van jouw bikinifoto riep je een hashtag in het leven: #lekkerbodypositief. Dat vond ik wél opvallend.
Je beseft waarschijnlijk niet dat jij door de meeste mensen wordt gezien als ‘normaal’. En niet wordt nagekeken omdat je obesitas, ondergewicht, cellulitis of striae hebt. “Ik vond het doodeng om met mijn maatje in bikini te poseren”, zei je in je blad. Vrouw, helemaal mooi. Set yourself free. Maar er is meer voor nodig dan een bikinifoto van een goed lichaam om acceptatie te creëren voor mensen die het alleen al doodeng vinden om de straat op te gaan, laat staan hun zwemkleding aan te trekken. Die zouden ze misschien niet eens kunnen dragen, omdat die niet in hun maat gemaakt wordt.
"Body positiviteit begint bij het accepteren van je lichaam, zonder het aan te passen aan wat als 'normaal' wordt geacht."
Ondertussen flaneer jij vast verder op het strand in je mooie zwarte bikini. Fijn voor jou dat je er op je 56e bent achtergekomen dat jouw zorgvuldig geboetseerde lichaam er ook mag zijn. De trendbreuk die je met #lekkerbodypositief voor ogen had, moet nog plaatsvinden. Body positiviteit begint bij het accepteren van je lichaam, zonder het aan te passen aan wat als 'normaal' wordt geacht. Misschien kun je dus in de volgende edities van de LINDA de artikelen over 'make-up die je gezicht smaller maakt' schrappen. Dan lopen we over een paar jaar wellicht allemaal lekker body positief over het strand.
Groetjes,
Anne van Dun