Jeroen Lenaers (CDA, plek 2) is opgegroeid in Nederland op de grens met België, als zoon uit een grensoverschrijdend huwelijk: “Mijn vader is Nederlands en mijn moeder is Belgische. Als kind kwam ik regelmatig in België; op bezoek bij oma of naar de zwemles. Ik heb die grens dus ook nooit echt als zodanig ervaren. Dat is te danken aan Europa.” Nu is hij Europarlementariër en mag hij zelf meebeslissen in Brussel.
Lenaers is altijd al gefascineerd geweest door grenzen en grensoverschrijdend samenwerken: “Daarom ben ik European Studies gaan studeren aan de Universiteit van Maastricht. Daarna werkte ik een aantal jaar in het Europees Parlement als beleidsmedewerker op het kantoor van Ria Oomen. Bij de vorige Europese verkiezingen in 2014 heb ik mijzelf verkiesbaar gesteld. Sindsdien zit ik voor het CDA in het Europees Parlement en hou ik me voornamelijk bezig met de portefeuilles Werkgelegenheid en sociale zaken en Burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken.”
Dat hij op de kieslijst zou komen, was geen vanzelfsprekendheid: “Ik had eerlijk gezegd voor mezelf altijd een rol op de achtergrond in gedachten gehad. Maar ik wilde graag dat er dingen gingen veranderen. En als je dan de kans krijgt om zelf als Europarlementariër daadwerkelijk een verschil te maken, zou ik gek zijn als ik dat niet zou proberen.”
"Er was in de EU te veel focus op de markt, geld en handel."
Nu gaat Lenaers voor een tweede termijn. Maar in de afgelopen vijf jaar is er het een en ander veranderd. “De Europese politiek wordt aan de ene kant gekleurd door de politieke agenda en aan de andere kant door externe gebeurtenissen. In 2014 had de financiële crisis aangetoond dat de EU te weinig aan de sociale kant van het verhaal gewerkt had. Er was in de EU te veel focus op de markt, geld en handel. Zij had te weinig oog voor de plek van de mens in die markt. Daar lag duidelijk een opgave: de arbeidsmarkt socialer én eerlijker maken. Externe factoren als migratie, terrorisme en veiligheid speelden toen minder.”
Vijf jaar later zijn er ook daadwerkelijk stappen gezet: “De Europese arbeidsmarkt is veel eerlijker gemaakt ten opzichte van vijf jaar geleden. Zoals de totstandkoming van de detacheringsrichtlijn, waarin we hebben gezorgd voor gelijk loon voor gelijk werk op dezelfde plek om zo oneerlijke concurrentie en verdringing op de arbeidsmarkt tegen te gaan. Maar ik ben gematigd positief; we zijn nog niet klaar. Zo is er het voorbeeld van een 65-jarige man die in België woont en in Nederland werkte en zijn baan kwijtraakte. Door de verschillende regels en verschillen in pensioenleeftijd krijgt die man pas op zijn 67e AOW. Op het gebied van grensoverschrijdende sociale zekerheid is er dus nog heel veel te halen.”
"Volgens Lenaers moet je juist ook voor de critici aandacht hebben."
Het is ook niet vreemd dat niet iedereen even positief is over Europa. Lenaers merkt wel een scherp contrast in de kritiek: “De eurosceptici zijn over het algemeen kritisch omdat de EU zich volgens hen te veel bemoeit met zaken die we in Nederland ook zelf kunnen regelen. Tegelijkertijd merk je in de grensregio dat men zich ergert aan de verschillende regels in de verschillende landen. Daar is de kritiek dus dat de EU zich juist meer zou moeten bemoeien.”
Volgens Lenaers moet je juist ook voor de critici aandacht hebben: “Als politicus moet je in plaats van alleen maar oneliners op Twitter gooien juist de tijd nemen om in gesprek te gaan met mensen, ook als ze een andere mening hebben. Volgens mij is de EU geen kwestie van voor of tegen maar een kwestie van wat voor EU je wilt. Daar moet het over gaan. Die gesprekken moeten we ook altijd blijven voeren, niet alleen maar in campagnetijd. Maar ik blijf natuurlijk een politicus dus ik wil het liefst dat ze op mij stemmen. Daarom sta ik in weer en wind met mijn flyers op de markt.”
Geïnteresseerd in meer artikelen over de Europese Parlementsverkiezingen? Check dan onze EU-pagina!
#SabrinaGijsen #EUserie #Europeseverkiezingen #EuropeesParlement #EuropeseUnie #Euroscepticisme #JeroenLenaers