De casual opgestroopte mouwen, de donkere krullen en de ondeugende jongensglimlach waar menig man en vrouw het warm van krijgt. Als jonge hond tussen een aantal ouderejaars, is hij een verfrissing in oud en grijs Den Haag. Maar waar zit ‘m dat in? Hoe vernieuwend is Jesse Klaver eigenlijk?
Scrollend door het partijprogramma van GroenLinks, valt eigenlijk alleen hun radicaal financieel programma op. In het 78 pagina tellend verkiezingsprogramma krijgt het klimaat een stevigere bodem dan voorheen. Lasten op milieu en vermogen moeten fiks verhoogd worden met maar liefst 26 miljard. Het Centraal Planbureau stelde in hun doorrekening dan ook dat het programma meer ‘onzekerdere budgettaire en economische effecten [heeft] dan gebruikelijk’. Verder is het weer veel van hetzelfde. Maar toch, onder Klaver lijkt GroenLinks weer terug bij het eerste deel van hun naam. Oudgedienden van de partij hebben Femke Halsema vaak iets anders verweten.
Klaver wil afspraken over een vrouwenquotum in het nieuwe kabinet. De lijsttrekker van GroenLinks vond het te gek voor woorden dat er in het RTL-debat enkel mannen stonden te debatteren. Een betere wereld begint bij jezelf, JK. Maar toch, mocht GroenLinks in de coalitie komen, dan moeten er afspraken gemaakt worden dat 50% van de ministers en staatssecretarissen vrouwelijk is. Niet enkel om ‘recht te doen aan het talent van vrouwen, maar [ook] als signaal naar de samenleving dat we uitsluiting en achterstelling niet accepteren’. Oftewel, wie wordt de excuustruus?
Daarnaast is dit idee al eens voorbijgekomen in het heetst van een campagnestrijd. Diederik Samsom (PvdA) pleitte in 2012 ook al voor een soortgelijk quotum. Dat heeft het niet gehaald.
Verfrissend is zijn inhoud dus niet, maar zijn voorkomen als new kid on the block daarentegen wel. Want ja, Klaver ziet eruit als Justin Trudeau, praat als Barack Obama en lijkt behoorlijk geïnspireerd door de fictieve Deense Birgitte Nyborg. Dus, toch niet verfrissend? Jawel; Jesse Klaver is de meest frisse wind die er in tijden door het Binnenhof heeft gewaaid.
Klaver gaat geen debat uit de weg en zit als groentje op elke eerste rij. Klaver is links, maar behoort allesbehalve tot een elite. ‘Hij is zo overtuigend dat hij mensen kan laten geloven dat het eigenlijk dom is als je iets anders vindt dan hij’, aldus IJmert Muilwijk, ooit voorzitter van de ChristenUnie-jongeren. En dat is ook de kracht van Klaver. Veel Nederlanders zijn de oude politiek zat. Lodewijk Asscher is óók enigszins fris, maar Buma, Pechtold, Roemer en Rutte zijn dat allang niet meer. Klaver is oude idealen in een nieuw, fris hemd (met opgestroopte mouwen).
Klaver – de hoop van links, zoals De Telegraaf hem cynisch noemde – jat misschien hier en daar wat zinnetjes, en steelt hier en daar een stukje imago. Maar zoals hij zelf ook zegt: ‘Het moet om meer gaan dan alleen de show, want met alleen façade red je het echt niet’. True that, JK. Yes, we can.