Het ochtendgloren is net aangebroken wanneer ik mijn huis verlaat om op de fiets de barre tocht richting het werk te trotseren. Volledig in mijn eigen gedachten verzonken beweeg ik mij trappend voort. Plots word ik opgeschrikt door een luide bel en de zwerm fietsende bejaarden die daarmee gepaard gaat. De seniorenbrigade fietst me kakelend razendsnel voorbij. Terwijl ik lichtelijk verhit, met de zweetdruppels op mijn voorhoofd de brug over fiets maken mijn onschuldige overpeinzingen plaats voor irritatie. Irritatie over het feit dat ik, vijfentwintig lentes jong en met een prima conditie, gepasseerd wordt door een bende AOW’ers met een gemiddelde leeftijd die op zijn minst verdrievoudigd kan worden met die van mij. Ik hekel die elektrische fiets.
Voor eenieder die denkt dat ik zit te zaniken over elektrische fietsen vanwege mijn gekrenkte ego en mijn competitieve karakter; niets is minder waar. De meeste fervente fietsers van mijn leeftijd vinden het stiekem godsgruwelijk frustrerend wanneer ze ingehaald worden door omaatjes en opaatjes met een accu verstopt onder hun fietstassen. En aangezien het afgelopen jaar toch al in het teken van collectief zeiken stond, kan ik net zo goed de traditie voortzetten in 2017.
Maar de elektrische fiets vormt niet louter de grond voor mijn persoonlijke aversie. Neen, in wezen getuigt deze tweewieler van het feit dat wij Nederlanders steeds duurzamer worden. We scheiden afval, we eten biologisch voedsel, en we verkiezen duurzame mobiliteit boven dieselslurpende patserbakken. Duurzaamheid is hip. En de e-bike hoort hier bij.
Begrijp me niet verkeerd; ik juich dit toe. Het is goed dat we steeds bewuster worden. En hoe mooi is het dat we het tenminste over één ding collectief eens zijn? Wie kan er immers tégen duurzaamheid zijn? Oja, die blonde, demagogische, uit de kluiten gewassen Bassie in de VS.
Maar de elektrische fiets, die is toch eigenlijk gewoon voor luie forenzen en bejaarden? Voor sommigen is duurzaamheid ook eerder een comfortabele bijkomstigheid dan een bewuste intentie. Toch pronken we maar al te graag met ons ‘groene’ gedrag. Ach, Rome is ook niet op één dag gebouwd. We zijn in ieder geval op de goede weg. Maar toch blijft het irritant, die senioren op hun e-bikes.